Nihayet mezun olmuştum!
Partilerin aranan elemanı olmuştum.
Ama babam bu böyle olmaz dedi.
İş aramaya başladım mecburen.
Kurumsal bir şirkette işe başladım.
İlk günler elimi kolumu nereye koyacağım bilemedim.
Sonra alıştım iş hayatına.
Bitmeyen toplantılara...
Rakiplerin ayak oyunlarına...
Ama iyi tarafları da vardı tabi...
Arkadaşlarla dedikodu filan...
Müdürüm kadındı ve benden hoşlanmıyordu.
Açığımı arıyordu.
Günbegün pişiyor, yükseliyordum.
Dünyaya açılan bir pencerem vardı.
İnsanlarla iletişim kurabiliyordum.
İçimden geçenleri yazabiliyordum.
Ama bu rahatlık iş hayatımın sonu oldu.
Patronuma gidip "bazı" sitelerde dolaştığımı söylemiş, müdürüm.
Ona, "hepimiz maskeyle dolaşıyoruz, sizler de
akşama kadar hangi sitelerde dolaşıyorsunuz kimbilir" dedim.
Çünkü bir kaç kişiyi öyle sitelerde görmüştüm.
Kovulmuştum ama umrumda değildi.
Hollanda'ya gittim.
Eşcinsel haklarına saygılı bir şirkette iş bulmam zor olmadı.
Birini sevdim orada.
Evlat edindik.
Uyandığımda ekranda The End yazıyordu.
Ve babam hala uyukluyorsun diye höykürüyordu.
Allahtan filmin adını görmemişti.
5 yorum:
Sevdim ben siyah-beyaz serisini.
Ama duvara işemeyi sevmedim. Duvara çiziktirdi filan yazsan daha iyi yav. Yorum yapasım kaçıyo. :)
Blogun yeni teması harika olmuş Karamel. Çok sevdim.
korku dolu gözlerle izledim; sonra olayın senle ilgisi olmadığını farkettim.
şimdi iyiyim.
tchibo ve ben sana geliyoruz :)))))
MASKE betimlemesi güzeldi ama reel oldu sandım ve üzüldüm. neyse rüyaymış.
@king bey şekle bağlı kalmayalım ltf:))
asıl yazdıklarıma ve yeni serilere yorum alayım
@renksiz papağan
hassasiyetin için tşk. diğer yazılarıma da ilgini esirgeme ltf.
gogıllamadan epey bi soru cevaplama kapasiten var. hadi ama, kırma beni
Yorum Gönder