Bugün 45ime bastım ve dedim ki neler olur yaşlanınca yaziim de çocuklar öğrensin:
-35'ine bastığınızdaki kadar trajik değil, yaşınla barışık oluyorsun ama 45 hissetmediğin için de sorun yok
-hafiften bi kompleks dipten geldiğinden olsa gerek gidip düşük bel, askılı bir pantolon alıp, pazar gününü askılar aşağıda serseri bi pozda geçiriyorsun (şekil 1-a) insanlara inat daha renkli giyiniyorsun
-gerçek ve sözde dostlarını çoktan ayıklamış olduğundan, gerçek dostlar dışındakilerden herhangi bir beklentin olmuyor
-hemen hemen hiç bir şey seni olağanüstü şaşırtmıyor, heyecanlandırmıyor
-hala okuyamadığın kitaplar ve izleyemediğin filmler en büyük derdin oluyor
-cinsel açlığın birazcık terbiye olmuşsa da beyninden guruldama sesleri geliyor
-yemeklerin tadına varıp, aldığın kilolar başına bela oluyor
-mutlaka hayatına ertelediğin bir hobi sokmuş oluyorsun
-ne hikmetse gizli bir yalnızlık duygusu arada içini gıdıklıyor
-çocuklara ve köpeklere bağlanıyorsun
-yazılı ve görsel eserleri analiz eden gözlerle didikliyorsun
-mezar ziyaretleri, kanser hastalıkları korkutmuyor
-dünyayı gezmeye hevesli oluyorsun
-vitamin destekleri, omega3 ve bitkisel çaylar, gözaltı kremleri giriyor hayatına
-kulak kılların başına bela oluyor:D
-yemek pişirmenin keyfine varıyorsun
-çocuk ruhun ve olgun yanın seni daha sevecen kılıyor
-çevrendeki gençlere imrenirken aslında ne kadar dolu yaşadığını ve şanslı olduğunu farkediyorsun
-insanları utandırmaktan korkup o yaşlardaki hallerin aklına geldiğinden çoğu şeyi söylemiyorsun
-sağ kalan annene/babana daha da yaklaşıyorsun