28 Eylül 2010 Salı

Hayatı Bekletemem Ama Biriktirebilirim Senin İçin.


Hayatı bekletemem senin için ama biriktirebilirim.

Yaptığım şey ayna tutmak olabilir –en fazla- içine. Saf sevgiyi okuyabilmek de marifet bu kirlilikte. Işığınla parlıyor kelimeler balçıkta. Alıp diziyorum porte çizgisine.

İçinde yüzdüğümüz kirli denizden silkinerek çıkma vaktidir. Ama cesaret bizi boş bir sandalda küreksiz unutmuştur. Ellerimizle çabalamaktan başka yoktur çaremiz. Ellerimiz ki öğrenir kötüyü erkenden, utanmadan kendinden. Onlar ki günaha ilk uzanan.

Hayatı süsleyemem senin için balçık güneşle sıvanamadığından ne yazık. Süsleyemem ama can üfleyebilirim ruhuna cansuyu verir gibi. Yağdığım toprak ne kadar çatlaksa ve açsa sevgiye öyle filizlenir çünkü güçlü mü güçlü.
Hayatı bekletemem ama seyirci de kalamam ya. Çelme takabilirim. Sebepsiz bir iyilik yaparım mesela. Aklı şaşar feleğin. Yeri yok çünkü artık sebepsiz iyiliğin.

2 yorum:

B. dedi ki...

Başlıkta ve yazıda, çok buldum kendimden.

SeRiOuuS dedi ki...

ben bunu çok sevdım!