Sevgili Tamagochiler

Bir değişim/dönüşüm arifesinde olduğumu hissediyorum. Neyi değiştireceğim, nasıl değişeceğim, neye dönüşeceğim bilmiyorum. Hayatıma önemli birinin gireceği beklentisi bitmiyor. Genel olarak kendimden memnunum. Bu aralar sevildiğimi hissediyorum. Genel bir sevilmeme korkum var. Sürekli olumlama ihtiyacı duyuyorum. Yazarak, üreterek kendimi ifade edebiliyorum. Ama pratikte, günlük hayatta hala hayır diyemediği, kendimi tam olarak ortaya koyamadığım durumlar var.

Dün yazmak>düşünmek>yaşamak'tan bahsetmiştim. Beni okumak kadar görsel etkileşim de kışkırtıyor. Beynimde ışık ve renk patlamaları oluyor. Sanki hiç söylenmemiş bir şeyi söylüyormuşum gibi hissediyorum. Oysa belki de başkalarının çoktan tükettiği birşey. O an içimden geçen sadece o anki psikolojimin yansıması oysa. Önce yazacağım şeyin 2 cümlesi geliyor aklıma. Sonrası masa başına oturup akışa bırakmaya kalmış. Ama hala inzivaya çekilerek yazmayı başaramadım. Onu başardığım gün rafine bir şeyler çıkacağından eminim.

...

Bu sabah spor yaptım duştan önce. Duşumu giderek daha ılık almaya başladım. Zindeliği farkediyorum. Sokağa çıktığım anki kapalı gökyüzü bile moralimi bozamadı. O serinlik hoşuma bile gitti. Kitabım keyfimi daha da yerine getirdi.
...
Nil Avunduk'la tanıştırdı ablam(mecazen). Onun çalışma el kitabını indirdim. Sevgi Dönüşümü öğretisini özümsemeliyim. Ablamın anlattığı kadarıyla bana yabancı olmayan şeyler. Olgun insana dönüşebilmeyi diliyorum. Güzel insana...